Gazeta Podatkowa nr 47 (1088) z dnia 12.06.2014

Tańsza wymiana walut w e-kantorach

Polacy coraz chętniej przekonują się do korzystania z usług internetowych kantorów wymiany walut. Działają one, podobnie jak kantory tradycyjne, na podstawie przepisów Prawa dewizowego. Spread, czyli różnica pomiędzy ceną kupna i sprzedaży waluty, jest w ich przypadku dużo mniejsza niż w bankach czy stacjonarnych kantorach.

Skąd popularność e-kantorów?

Internetowe kantory wymiany walut cieszą się dużą popularnością szczególnie wśród kredytobiorców kredytów hipotecznych zaciągniętych w obcych walutach. Możliwość nabywania innej waluty (franków czy euro) i wpłacania ich na pokrycie rat kredytu bez przeliczania ich po bankowym kursie umożliwiła Rekomendacja S (II). Według przeprowadzonych przez właścicieli takich kantorów wyliczeń wynika, że kredytobiorca korzystający z usług e-kantoru, posiadający kredyt hipoteczny, zaciągnięty na 30 lat we frankach szwajcarskich, przez cały okres kredytowania będzie mógł zaoszczędzić nawet kilkadziesiąt tysięcy złotych. Ale nie tylko kredytobiorcy wykorzystują możliwość internetowej wymiany walut. Również przedsiębiorcy rozliczający się np. z zagranicznymi kontrahentami lub dokonujący zakupów w obcej walucie mogą korzystać z ich usług.

Obecnie w sieci działa już spora liczba internetowych kantorów wymiany walut. Reklamują one swoje usługi, zwracając uwagę na łatwość i przejrzystość korzystania z ich usług. Szybkość, z jaką korzystający z internetowego kantoru wymieni walutę, zależy od tego, w jakim banku ma on konto. Jeżeli kantor ma umowę podpisaną z tym bankiem, to pieniądze przelewane są natychmiastowo. Również opłaty za dokonanie przelewów są niewielkie, a w niektórych przypadkach nawet zupełnie wolne od opłat. Kantory oferują również możliwość dokonania zlecenia stałego dotyczącego spłat walutowych rat kredytowych po wiele korzystniejszym kursie wymiany walut niż w bankach. Wymiana walut oparta jest na rzeczywistych notowaniach na rynku Forex, aktualizowanych na bieżąco.

Kantor musi mieć wpis w rejestrze NBP

Działalność kantorów w sieci nie jest obecnie nigdzie szczegółowo uregulowana, co może powodować obawy co do ich właściwego działania. Jednakże internetowe kantory powinny działać na takich samych zasadach jak kantory tradycyjne. Działalność kantorowa jest działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i wymaga wpisu do rejestru działalności kantorowej prowadzonego przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Może ją prowadzić osoba fizyczna, która nie została prawomocnie skazana za przestępstwo skarbowe albo za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej. Właścicielem może też być osoba prawna oraz spółka niemająca osobowości prawnej, której żaden odpowiednio członek władz lub wspólnik nie został skazany za takie przestępstwo.

Osoby wykonujące bezpośrednio czynności związane z działalnością kantorową muszą legitymować się wspomnianą niekaralnością, a ponadto posiadać odpowiednie przygotowanie. Chodzi tu o ukończenie kursu obejmującego prawne i praktyczne zagadnienia związane z prowadzeniem działalności kantorowej, udokumentowane świadectwem. Można również wykazać się pracą w banku, w okresie co najmniej rocznym, na stanowisku bezpośrednio związanym z obsługą transakcji walutowych, udokumentowaną świadectwem pracy, oraz znajomością przepisów ustawy Prawo dewizowe, potwierdzoną złożonym oświadczeniem. Zarówno osoby te, jak i przedsiębiorca prowadzący kantor zobowiązane są uzyskiwać, z upływem każdego roku działalności, zaświadczenie o niekaralności.

Jak wymienia się walutę w sieci?

Transakcja z e-kantorem może przybrać formę tzw. wymiany z rachunku bankowego. Przebiega ona według następującego schematu, który w zależności od wybranego kantoru może niewiele się różnić. Przede wszystkim należy dokonać rejestracji w wybranym internetowym kantorze. Klient zawiera z kantorem transakcję, wybierając jej rodzaj, tj. kup, sprzedaj lub wymień walutę. Następnie wybiera walutę, której ma dotyczyć transakcja oraz rachunki bankowe, za pomocą których będzie ona realizowana. Klient sprawdza aktualny kurs, który ważny jest z reguły przez kilkanaście sekund. Jeżeli kurs mu odpowiada, następuje realizacja transakcji. Następnie loguje się do swojego banku i zleca mu dokonanie przelewu. Po zaksięgowaniu płatności na swoim koncie kantor wysyła tzw. przelew zwrotny.

Transakcje mogą również odbywać się poprzez tzw. portfel walutowy. Użytkownik kantoru może dokonywać różnych transakcji w ramach jednego zasilenia portfela. W tym celu użytkownik przelewa środki do wymiany na podane konto. Po ich zaksięgowaniu przelana kwota jest do dyspozycji użytkownika właśnie w portfelu walutowym. Z portfela walutowego można wypłacać dowolną kwotę oraz sprzedawać i kupować walutę w dowolnej chwili, po aktualnie pasującym klientowi kursie.

Nie ma żadnych ograniczeń w wysokości kwoty transakcji zawieranej z internetowym kantorem wymiany walut, jednakże zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy transakcje powyżej 15.000 euro według średniego kursu NBP na dany dzień, muszą być rejestrowane. W związku z tym kantory wymagają np. przesłania drogą mailową dokumentów potwierdzających dane osoby bądź firmy dokonującej wymiany (dowód osobisty, zaświadczenie o wpisie do CEIDG bądź KRS, NIP, REGON).

Nadzór nad działalnością e-kantorów prowadzi Komisja Nadzoru Finansowego.

Warto na końcu zaznaczyć, iż w sieci działają również porównywarki kantorów (można sprawdzić, który ma najkorzystniejszą ofertę) oraz platformy wymiany walut, tzw. społecznościowe kantory. Umożliwiają one wymianę walut bezpośrednio z innymi użytkownikami zarejestrowanymi na takiej paltformie. Wymiana walut odbywa się tam bez pośrednictwa innych instytucji i banków, a co za tym idzie bez prowizji i opłat bankowych. Takie platformy łączą ze sobą kupujących i sprzedających, będąc jedynie pośrednikami w transakcji, zarabiając na opłatach transakcyjnych.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 27.07.2002 r. - Prawo dewizowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 826 ze zm.)