Podwyższanie stawek amortyzacyjnych dla środków trwałych wykorzystywanych w szczególny sposób

W zakresie budynków i budowli używanych przez podatników w warunkach pogorszonych lub złych, będą oni mieli prawo uwzględnienia odpowiednio współczynnika 1,2 lub 1,4 od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te warunki pogorszone lub złe zaczęły wpływać na użytkowane budynki i budowle. Natomiast od miesiąca następującego po miesiącu, w którym budynki albo budowle przestały być wykorzystywane w warunkach pogorszonych lub złych, podatnicy mają obowiązek zrezygnować z zastosowania współczynnika podwyższającego stawkę podaną w Wykazie stawek amortyzacyjnych.

Zgodnie z objaśnieniami do Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, za pogorszone warunki używania budynków i budowli uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu. Natomiast za złe warunki używania budynków i budowli uważa się używanie tych środków trwałych pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu.

Amortyzując metodą liniową, podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej - przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych niż 1,4.

Zgodnie z objaśnieniami do Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, przez maszyny, urządzenia i środki transportu wymagające szczególnej sprawności technicznej, o których mowa w art. 22i ust. 2 pkt 2 updof oraz art. 16i ust. 2 pkt 2 updop, rozumie się te obiekty, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie.

Ustawy o podatku dochodowym (PIT i CIT) nie określą przesłanek, jakie powinny być spełnione, aby uznać, że np. środki transportu są "używane bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych". Jak wynika z interpretacji organów podatkowych, w przypadku środków transportu jednym z kryteriów oceny może być średnioroczny przebieg konkretnego środka transportu (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 17 kwietnia 2014 r., nr IPPB5/423-89/14-2/MK).

Amortyzując metodą liniową, podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki podwyższać dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 KŚT, poddanych szybkiemu postępowi technicznemu - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.

Maszyny i urządzenia zaliczone do grupy 4-6 i 8 KŚT to:

• maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania (grupa 4), w tym m.in. obrabiarki do metali, maszyny do obróbki plastycznej metali i tworzyw sztucznych,
   
• maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne (grupa 5), w tym m.in. maszyny i urządzenia dla przemysłu chemicznego, maszyny i urządzenia górnicze, gazownicze, odlewnicze, torfiarskie oraz geodezyjne i kartograficzne,
   
• urządzenia techniczne (grupa 6), w tym m.in. urządzenia dla radiofonii, urządzenia telekomunikacyjne, urządzenia alarmowe i sygnalizacyjne,
   
• narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane (grupa 8), w tym m.in. meble, dywany, lustra, sprzęt gospodarstwa domowego, sejfy, kasy pancerne, sprzęt oświetleniowy, dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, zbiory biblioteczne.

Zgodnie z objaśnieniami do Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, przez maszyny i urządzenia grupy 4-6 i 8 KŚT, poddane szybkiemu postępowi technicznemu rozumie się maszyny, urządzenia i aparaturę, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną.

Podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków trwałych o współczynnik 2,0 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Wobec tego podjąwszy decyzję o skorzystaniu ze współczynnika można powrócić do zasad stosowania stawki amortyzacyjnej z Wykazu od 1 stycznia roku następnego.

UWAGA! Stosownie do art. 22i ust. 6 updof i art. 16i ust. 6 updop, w przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych odpowiednio w art. 22i ust. 2 updof i art. 16i ust. 2 updop, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Oznacza to, że gdy środek trwały spełnia warunki uprawniające do skrócenia amortyzacji z kilku tytułów (np. jest używany bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych oraz jest poddany szybkiemu postępowi technicznemu), podatnik może stosować tylko jeden wybrany współczynnik.